Herstel na operatie: wat is nog normaal?

Mona | 29 februari 2024

Wat ben ik blij dat ik jullie allemaal gevonden heb hier.
Ik zit in week 8 na baarmoeder verwijdering; eileiders; 2 vleesbomen en 3 andere endometriose plekken.
Ik zou na 6 wk weer op pootjes zijn… maar ik ben kapot iedere dag.
Ik functioneer van 12 tot 1700 of zo en dan is de koek op.
Ik kan wel huilen van moeheid iedere dag.
Gewoon het weg zijn naar een winkel bijvoorbeeld; of visite…. Ik val om van moeheid…. En nu?

D. | 15 november 2023

Zelf chronisch pijnpatient. 18 operaties gehad waaronder een paar heel zware.
Mijn ondervinding is bij volledige narcose heb je lang last van vermoeidheid, geheugen enz.
Jammer genoeg zijn veel artsen tevreden als de operatie geslaagd is maar hebben geen benul van de gevolgen voor de patiënt, arts type operatie geslaagd maar patiënt overleden!
De artsen zelf hebben gewoonlijk amper aan de lijve ondervonden wat de gevolgen zijn van de operatie/narcose/pijnmedicatie.
Als ze echt tijd en de moeite zouden kunnen nemen om met hun patiënten te praten zouden velen van hen enorm schrikken!
Alleen al het huishouden op een normale manier kunnen doen is waarschijnlijk voor velen van hen onbekend!
Let wel: Ik heb enorm respect voor alle goede chirurgen die ons verder kunnen helpen, maar achter de patiënt zitten gewoon mensen!

N.G. | 13 augustus 2023

Ben 2,5 week geleden geopereerd m.b.t. prolaps. Wanneer je je iets beter gaat voelen, ga je ook meteen snel over je grenzen, waardoor je terugvalt in herstel. Ik ben van nature een bezige bij en denk dat ik weinig doe, maar mijn omgeving vindt het toch te veel. Het dagelijks hulp vragen valt niet mee. In plaats van te blijven vragen ga ik toch dingen zelf doen. Uit ervaring weet ik dat medicatie ontzettend veel bijwerkingen kan geven. Weinig mensen vragen zich af wat alle medicatie die ze toegediend krijgen doet met het lichaam. Al die verschillende middelen voor- tijdens- na de operatie. Naast het genezen, heeft het lichaam ook te maken met het opruimen van alle schadelijke medicatie. Daarom is het belangrijk om na de operatie gezond te eten, probiotica om het lichaam te sterken en iets wat ondersteunend is bij het afvoeren van afvalstoffen/ gifstoffen. Tip : vraag voor de operatie een meditatielijst zodat je je van te voren kunt inlezen over de mogelijke bijwerkingen.

Catherina | 10 juni 2023

hier 6 weken terug een borst prothese explantatie gehad omdat ik enorm veel klachten had van de prothese. de 1e 2 weken knapte ik op en dacht dat dat duizelige gevoel wel over zou gaan...t zal wel komen van de operatie..nu lijkt t erger te worden
ik loop of ik dronken ben ik durf soms amper de straat op.ik ben vaak woorden kwijt complete brain fog of zo...ik heb nu dagelijks pijnlijke stijve kaken wat ik voorheen niet had
ik vraag me ernstig af hoe lang dit gaat duren want ik funtioneer niet meer zoals ik ooit deed
sterkte voor iedereen hier!!!

Esmeralda | 21 april 2023

Baarmoeder en / of migraine
Herkenbaar al die verhalen over de baarmoeder operatie.
Ik ben nu 3 jaar verder en ben zelfs in een therapie groep terecht gekomen voor onverklaarbare lichamelijke klachten.
Maar blijf terug gaan naar je arts/ huisarts ben gisteren uiteindelijk geopereerd aan een navelbreuk en een beknelde zenuw door de baarmoeder operatie, hopelijk nu na 3 jaar over n tijdje van de pijn af.
Ook kamp ik al jaren met migraine en via de neuroloog nu al n jaar onder behandeling met injecties botox . Geweldig dat helpt super
T is niet prettig je krijgt in 10 minuten 31 prikjes in je hoofd maar nagenoeg helemaal vanaf hoop dat andere mensen iets aan mijn verhaal hebben.

Denise | 14 februari 2023

Hey Noks, wat goed dat je dit aan de kaak stelt. Blijf dit ook doen. Qua operaties ben ik helaas door de wol geverfd, 21 volle narcose operaties in mijn 37-jarige leven. De laatste 5 in het afgelopen jaar. Vanuit chirurgen is er geen begrip voor pijn of klachten na de operaties. Volgens hen is dan het probleem opgelost en moeten we het er maar mee doen. Inmiddels ben ik chronisch pijnpatiënt door deze vele operaties (en ja, ze waren echt allemaal nodig) maar het is misschien 2 keer in al die tijd voorgekomen dat ik meteen langs mocht komen en er extra scans mochten worden gemaakt. Voor de rest houdt men de boot af. Heb je al contact kunnen leggen met de federatie en hoe reageerden ze? Blijf zo doorgaan.

Nora | 21 augustus 2022

Begin Juli geopereerd aan tongkanker. Stukje tong eraf en aantal lymfe klieren verwijderd. Ik heb 6 weken later al 4 of 5 nachtmerries gehad die te raar zijn op te bedenken. Ik schrik er enorm van wakker. Eerst dacht ik nog dat is verwerking van alles wat er gebeurd was. In een heel korte tijd van diagnose naar operatie. Gelukkig hebben ze alles weg kunnen halen maar de nachtmerries blijven. Nooit zo erg last van gehad, ook niet na eerdere operaties. Altijd in de eerste uur/uren van mijn slaap. Hoop dat dit over gaat. Ook ik kan niets vinden of dit gerelateerd is aan de narcose.

Diane | 1 augustus 2022

Ter aanvulling van mijn eerdere bericht over de operatie na kwaadaardige baarmoederkanker; Ik heb 24 uur per dag hoofdpijn en heb veel migraine, ben veel duizelig en misselijk en enorm vermoeid. De hele dag door. Praten (gesprek) is lastig en vermoeiend. Daardoor nog misselijker en soms spugen. Ik ga stapjes vooruit en achteruit maar over een maand genomen ga ik met een heel klein stapje vooruit. Wat zal het fijn zijn ik lotgenoten mag treffen. En vooral; hoe kan het herstel sneller gaan? De operatie was in december 2021.

Diane | 1 augustus 2022

In december 2021 een operatie ondergaan ivm kwaadaardige baarmoederkanker waarbij baarmoeder, eileiders en eierstokken verwijderd zijn. Nu, na ruim een half jaar, functioneer ik nog steeds niet. Werken lukt niet. Ik kan moeilijk prikkels hebben, met name beweging en geluid. Heb vele ligmomenten per dag, kan licht huishoudelijke taken. Kan moeilijk mensen om me heen hebben, geen muziek luisteren, geen tv kijken, geen podcast luisteren, geen oortjes in, geen auto rijden, kan geen bezoek ontvangen , ben erg vermoeid, fietsen door verkeer is erg lastig. Per maand ga ik heel iets vooruit. Heb nog wel een weg te gaan. Ben op zoek naar lotgenoten. Iemand die weet of deze klachten na een operatie een naam heeft en wat ik er aan kan doen om me beter te voelen?

Noks Nauta | 28 juli 2022

Veel dank voor alle persoonlijke reacties. Ik wens iedereen veel sterkte en goeds toe.
Dit blog wordt ook na ruim 5 jaar nog erg veel gelezen. Blijkbaar is het thema ongelooflijk belangrijk. Ik hoop dat er meer mee wordt gedaan. Dat 'herstelkunde' een echte plek gaat krijgen, zowel in onderzoek als in praktijk. Hier op ZorgkaartNederland wordt dat al wel erkend. Nu verder.

Liesje | 26 juni 2022

Hoi!
Ook ik ben geopereerd en heb een baarmoeder en eileider verwijderdering gehad. Omdat ik toch nog behoorlijke pijnklachten heb, moe ben, rusteloos, last van zware benen, mijn huid voelt heel anders na de operatie, slaapproblemen, prikkelbaar en het liefst geen mensen om mij heen ben ik gaan zoeken of dit "normaal" is en kwam ik op dit forum uit.

Ze hebben mijn baarmoeder via een snede in de buik verwijderd, ook hier heb ik nog heel veel last van. Ik krijg een rare bolling tussen de snede en mijn navel en ook dit is "normaal" en trekt vanzelf weg. Erop drukken gaat niet want dan schieten de tranen in de ogen van de pijn. Is hier iemand die dit misschien herkent?

Ik hoop dat andere dames beter voorgelicht worden over de herstelperiode van deze operatie en dat je niet gek bent als je de 6 weken door bent en nog steeds veel klachten hebt. Ik voel me nu een uitzondering, maar als ik dit zo lees ben ik niet de enige ...

Mady | 3 februari 2022

Ik heb 3 weken geleden een laprascopie gehad en mijn baarmoeder is verwijderd onder algehele narcose. Ik heb zeker twee weken last gehad van het koolzuurgas vreselijk pijn in mijn schouder en nek de arts geeft aan dat dat spierpijn is en in alles wat je erover leest is het 1a2 dagen maar het duurt veel langer en als je mensen om je heen vraagt komt dit vaak voor . Na 3 weken zou je al veel meer moeten doen maar als ik 10 min loop krijg k enorm pijn in mijn zij en middenrif hebben meer mensen hier ervaring mee?

Hulsevil | 19 november 2021

7 september kijkoperatie gehad. Ze hebben 1 eileider weggehaald. Nu nog steeds moe, suf en duizelig. Komt door narcose zeggen ze, kan weken of maanden duren.

Maaike | 19 september 2021

Geef jezelf de tijd en neem die eerste 6 weken echt de tijd om veel te rusten heel erg gezond te eten. Eventueel een vitamine en mineraal kuur erbij. En wees lief voor jezelf. 6 weken later kan de een goed zijn en de ander niet. We zijn niet allemaal t zelfde.

Jacqueline | 9 augustus 2021

Heel herkenbare verhalen! Vier maand geleden heb ik een buikoperatie ondergaan (verwijdering van baarmoeder en eierstokken). De operatie zelf is vlot verlopen, ik mocht na 3 dagen al naar huis, maar ik ben 4 maand later nog steeds onbeschrijfelijk moe en lamlendig. Na 1 à 2 uur lichte activiteiten ben ik bekaf, ik kan mij echt ziek voelen als ik niet op tijd ga rusten. Ook mentaal snel moe, en overgevoelig voor drukte, lawaai enz. Bij het lezen kan ik mij moeilijk concentreren en val soms gewoon in slaap. Ik heb de indruk dat ik in één klap 10 jaar ouder ben geworden, heb last van stramme benen en mijn huid ziet er veel rimpeliger uit dan voor de operatie.
Vóór de operatie werd mij gezegd dat het herstel 6 weken zou duren, bij de nacontrole kreeg ik te horen dat ik eigenlijk op 3 maanden moest rekenen, en dat volledig herstel pas na een jaar te verwachten viel!
Ik heb het geluk dat ik met pensioen ben, want met deze belabberde conditie had ik niet kunnen werken.

Ja.jans | 31 juli 2021

Mijn moeder heeft een aneurysma operatie in haar buik gehad 2 jaar geleden. 1e maand ging redelijk, maar na een maand kan ze niks meer, geen prikkels verdragen, geen tv kunnen kijken, niet kunnen lezen geen bezoek ontvangen en 24 uur een soort hoofdpijn. Ziekenhuis weet niet wat het is. Dit al 2 jaar en niks meer kunnen.

Iris | 23 juli 2021

Zeer herkenbaar, vooral de verhalen rondom buik en baarmoederoperaties. Wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die nog steeds kamp met vermoeidheid. Ikzelf heb bijna 9 maanden geleden een laparotomie ondergaan, eierstokken en een cyste van 1,5 kg verwijderd. Afgegeven hersteltermijn varieerde continu het begon met 2-4, werd toen 4-6 na de operatie, toen 8. Mijn huisarts zei 12 toen ik in week 10 nog steeds dagelijks pijn had. Na 2 maanden werkte ik weer fulltime. Ik zou immers na een week of 6 weer hersteld zijn? Nu na bijna 9 maanden kom ik tot de conclusie dat hersteld voor artsen waarschijnlijk wat anders betekent dan voor de patient. Ik moet mijn activiteit en energie nog steeds doseren en met regelmaat kan ik na fysieke inspanning overvallen worden door enorme vermoeidheid. Ik denk dat ik idd rekening moet houden met dat jaar wat eerder genoemd is, jammer toch dat je gewoon echt niet goed voorbereid word op zoveel impact.

Didi | 4 juli 2021

Ik ben 9 weken geleden van een maagbreuk geopereerd. Ben nu vreselijk moe en futloos en kan nog 15 minuten lopen krijg ik erge spierpijn in mijn rug.Een controle scan gehad alles zag er goed uit

Els zijlmans | 21 juni 2021

Hallo, 4 februari kwaadaardig gezwel en stuk van mijn nier weg gehaald.
24 maart stuk van men darm weg gehaald was gelukkig goedaardig.
Nu 21 juni nog steeds zo snel moe.
Vraag me af of dit normaal is.

Ferdi | 21 februari 2021

3 dagen geleden een stembandoperatie ondergaan. Diezelfde nacht na de operatie, zeer zware hoofdpijn en elk uur zwaar overgegeven. De nachtdienst gebeld, moest wachten tot de poli kno open was. Medicijnen tegen misselijkheid gekregen en paracetamol zetpillen. Nu heb ik af en toe koude zweet, en verhoging rond 38. Het is weekend daarom ga ik morgen contact opnemen. Je moet na 3 dagen weer aan het werk kunnen gaan, maar dat feest gaat niet door. Ik maak mij zorgen omdat ik normaliter een actief mens ben. Ik voel me nu als een wrak. Ja narcose kan volgens mij soms meer kwaad doen dan de kwaal waarvoor je eigenlijk behandeld wordt.

Bert | 12 december 2020

Twee weken geleden heb ik een 5-voudige bypass operatie ondergaan. Een paar dagen na de operatie kreeg ik hoge koorts en werd stikbenauwd, een afschuwelijk ervaring. Ik kreeg zuurstof en een kuur antibiotica, die ik thuis moest afmaken. Nu, een week nadat ik thuiskwam heb ik nog steeds geen trek in eten. Ik proef heel weinig, en het eten smaakt allemaal heel kartonnerig en papperig. Ik krijg poeder dat ik moet oplossen tegen obstipatie, onwijs smerig, en ik heb ook maagbeschermers. Op dit moment is alles de boosdoener. Daarbij dacht ik ook nog aan Corona, maar in het weekend komen ze thuis niet testen. Pfff het valt helemaal niet mee na een operatie! Morgen haalt een vriend van me boodschappen voor me, ik wil kefir drinken, en karnemelk, schijnt goed voor de darmen te zijn.
Dan heb ik het nog niet gehad over de pijn van de wond. Op de rug slapen, pijn met opstaan etc.

Marion Nijenhuis Akkermans | 12 december 2020

Ook ik zoek naar houvast in mijn herstelproces. Ik ben op 3 mei gevallen/uitgegleden op een stalen plaat op het strand. Ik bleek een aantal instabiele enkelbreuken te hebben van kuitbeen, scheenbeen en sprongbeen. Ben daar aan geopereerd op 11 mei. Nu ben ik zeven maanden verder. Ik ben goed begeleid door een fysiotherapeute en dat was ook wel nodig want vanuit het ziekenhuis krijg je vrijwel geen informatie over je herstelproces. Ik loop nog steeds heel wisselend. Ik heb periodes gehad dat het lopen heel goed ging en ik toch zeker, met rustmomenten vier km. lopen kon. Nu heb ik voortdurend pijn, het gaat slecht, hoe meer ik zit, hoe beter het gaat. Wie heeft hier ervaring mee?

Ger | 2 november 2020

8 juni 2020 geopereerd met de Davinci robot. Ik had prostaatkanker en de prostaat is in zijn geheel verwijderd.
Operatie is goed verlopen. Maar nu bijna 5 maanden later ben ik nog steeds erg moe. Kan dit komen door de narcose! Waar ik voor de operatie nog fluitend 20 km wandelde, ben ik nu blij als ik al een rondje van een paar km kan lopen. Ik ben bijna 69 jaar.

Claire | 15 oktober 2020

3 maanden geleden een kleine operatie, achterwandplastiek. Eerste 3 dagen voelde ik me top. Dan kwam er plots oververmoeidheid, ik kon me niet meer concentreren en was op. Op dit moment gaat het nog steeds niet zoals het moet. Ik sta Nog steeds vermoeid op, ben de hele dag duizelig en is avonds lijkt het vermoeide gevoel in mijn voeten te zitten, alsof ik kilometers gewandeld heb. Werd al naar neus, keel, oor specialist verwezen, kreeg al een hersencan, en ging naar een neuroloog, maar niemand weet wat er aan de hand is....de vragen heb je stress, zorgen komen steeds terug omdat er ook aan een burnout wordt gedacht. Maar dat is het laatste waar ik zelf aan denk. Gelukkig merk ik dat er toch wel dagen zijn dat het soms iets beter gaat, maar het lijkt me dat er heel veel tijd gaat nodig zijn om me terug 100 procent te voelen.

Smets | 9 september 2020

Heb 8 weken terug 4 hart bypasse gehad en na operatiehartspasme. Dan hebben ze stent gestoken.
Nu, nog steeds raar in men hoofd, borstbeen, arm spier, nek rug pijn. Beetje druk achter oren. Is allemaal normaal volgens cardioloog. Kan 6 maanden duren. Moest altijd op rug slapen , misschien daarvan pijnlijke nek en druk in hoofd?.1 oktober een intake gesprek revalidatie.
Als ik s’ochtends buiten ben geweest. Moet ik middags gaan liggen, voel ik me beetje ziek. Nooit koorts. Dit krijg je allemaal niet te horen, en twijfel je oif alles daarbinnen toch goed is gedaan. Ben ook nog maar 56 j

Eric van der Staay | 6 september 2020

Eind juli was ontstoken galblaas verwijdert middels ern lacroscopie. Operatie en narcose waren goed verlopen, maar nadien ontzettend moe en concentratie problemen. Na twee/drie uur werken was ik kapot en moest ik rusten. Op het internet gelezen dat dit niet ongebruikelijk is en lang kan duren. Iets wat ik als zelfstandige niet kan permiteren. Afgelopen woensdag een san pedro sessie gehad alwaarna zowel moeheid en concentratie problemen verdwenen zijn. Ik kan mijn geluk niet op. Hebben andere mensen een zelfde ervaring met san pedro?

Bianca | 30 augustus 2020

Ook ik ben op zoek waarom ik na een operatie in 2005 nog steeds zo verschrikkelijk moe blijf, een blijvende piep in mijn hoofd heb, altijd een soort draaierigheid heb, concentratie is slecht (lijk wel een autist), alles lijdt er onder. Ik wil een goede moeder zijn, maar ik ben er maar half. Ik wil leuke dingen doen, maar ben veel te moe. Als ik dan ergens heen ga, ben ik na een uur al bekaf.
Na een paar maand heb ik tegen de gynaecoloog gezegd dat ik zoveel klachten na de narcose heb gekregen, maar het werd meteen afgewimpeld:"Nee, komt niet van de narcose!"
Vóór de operatie was ik volkomen normaal en had al deze klachten niet. Ik ben overigens heel naar uit deze narcose gekomen. Mijn vorige huisartsen ook gevraagd:"Bespreken we de volgende keer wel." Ik kom geen steek verder.....

Astrid | 27 augustus 2020

bloed voor het eiwit CA125 wil testen. Baarmoeder èn eierstokken verwijderd en plots 12 kilo afvallen ben je al bij een oncologische gynaecoloog geweest. Angst en depressie is logisch want je bent direct in de overgang gekomen. Vraag je gynaecoloog naar hormoon vervangers. Naast 'normale' operatie pijnen zoekt alles in je buikholte een 'nieuw plekje'.
Kleine tip: geen toestemming vragen maar zeggen dat je in Jip en Janneke taal wilt weten wat er met je aan de hand is, welk aanvullend onderzoek er nodig is. Als je arts 2 lijntjes tekent met welke mensen beter leven als z/hij bepaald of ze je wel of niet iets vervelends zouden moeten vertellen, mag je van mij heel boos worden en zeggen dat jij zelf beslist wat goed voor je is. Sommige artsen zijn te makkelijk. Ik heb mazzel gehad en ben heel duidelijk geweest en pech dat mijn lichaam niet meewerkt.
Maar ik heb het gevoel dat je dit al wist toen je je reactie schreef.
Succes.

Joke Smith | 27 juli 2020

Ik ben 2 weken geleden geopereerd en ben begonnen met werken. Het valt mij op dat mijn focus 0 is. Het lijkt net of ik niet kan denken. Hoop dat het snel weg is.

Diana Spoelder | 27 juli 2020

Ooit een zware operatie gehad aan mijn heup.triple osteotomie, herstel van deze duurde 9 mnd voor ik weer aan het werk kon, maar t.o.v. pijnbestrijding had ik in het ziekenhuis totale narcose en daarna een pijnpomp..Zeker een jaar nog last gehad van duizeligheid, concentratiestoornissen,moe,.Nu heb ik een hallux Valgus en alleen een blockverdoving gevraagd, zo min mogelijk troep. En nu lijkt t iets beter te gaan met de nasleep.Het kan dus te maken hebben met de soort pijnbestrijding zegt mijn gevoel.en mijn eigen huisvrouwen zelf thuisonderzoek.

Merete Schiøler | 27 juni 2020

Ha, Noks
Na een kleine ingreep doch met algehele narcose te hebben gehad (alles goed gegaan) zag ik dit artikel.
En realiseerde mij ieens wie hem geschreven had.
Goed punt is dit zeer zeker. Tegenwoordig heb je veel eigen verantwoordelijkheid, des te belangrijker is het om te weten wat je kunt verwachten.
Overigens: mijn moeder, (die zelf anestesioloog-arts was) , vertelde mij ooit, dat ze na het verwijderen van haar baarmoeder een jaar over deed om zich weer normaal te voelen
H. Groeten Merete

Ed | 5 juni 2020

Vijf weken geleden Mediastinoscopie gehad, nog steeds geen stem, slikken moet voorzichtig, doet geen pijn.
Ook veel slechter met in en uit ademen hogere astma problemen wat voor de operatie nooit zo slecht is geweest.
Daar staat niets over te lezen als bij effecten na Mediastinoscopie operatie!

Sanne | 11 januari 2020

...
Maar ik denk dat je ook op minder kostbare manieren betere voorlichting kunt geven. Zoals een uitgebreide brochure. Met transparante informatie. Waar naast de verwachte herstelperiode ook staat wat voor ander, langzamer herstel u kunt verwachten.

Of een online platform met alle info, samengesteld door professionals. Met transparante informatie, foto's, een chat etc. Welke wond herstelt goed? Lijkt uw foto op deze wond, dan gaat het niet goed. Aan fora met lotgenoten heb je ook een hoop maar ook dat is niet alles. Er is een hoop data beschikbaar waar of niks mee wordt gedaan, of niet naar de patienten wordt gecommuniceerd.

Sanne | 11 januari 2020

Veel sterkte allemaal, leef met jullie mee. We leven in spannende tijden. Ja, de medische wetenschap heeft grote sprongen gemaakt en er is heel veel mogelijk. Maar we zijn er nog lang niet. Nog lang niet alles gaat foutloos en misschien nog wel frustrerender: De artsen en wetenschappers kunnen nog lang niet alles verklaren omdat de kennis er gewoon nog niet is. Ik erken uw punt dat ze veel meer aandacht mogen besteden aan de voorlichting en begeleiding. Al zeggen ze al: we weten het zelf ook niet. Ipv uit de hoogte te doen en jou een gevoel te geven dat je je niet moet aanstellen.

Maargoed, dat draait allemaal weer om geld want daar moeten extra banen voor worden gecreëerd. Misschien is dit bij een privé-kliniek beter? Niemand kan dat betalen maar dat is weer een ander verhaal.
.....

Ingrid | 4 december 2019

Goede avond lieve mensen, ben op 41 mei 2013 geopereerd: verwijdering van baarmoeder en eierstokken. Na verwijdering van de pijnpomp wist ik, hier klopt iets niet, zo pijnlijk, ben nu 6 jaar later,en leef nog steeds met die pijn,ook ik moest me niet aanstellen, voelde me de laatste maanden heel erg achteruit gaan, depressief, plots 12kg vermagerd, angsaanvallen vertelde gisteren nog mijn zus,het hoeft niet meer. Heb gebeden en vandaag een heel speciale dokter gevonden in Pellenberg. Ook ik wist niet dat dit alles samenhing, maar ik geef niet op. Het artikel staat er pas op, dus ik heb veel hoop,chronische pijn na operatie.

Geraldine | 25 september 2019

Voor de operatie kon ik goed lopen. Vorige jaar een hysterectomie ( baarmoederverwijdering). Na operatie bloeddrukdaling. Flinke nabloeding. Zakken bloed gehad. Na operatie problemen gehad met mijn benen. Ik kon mijn benen niet optillen / aansturen en mijn voetheffers niet omhoog doen. Ik kreeg fysio en kan nu mijn voetheffers weer gebruiken en ik heb een evo voor mijn rechtervoet gekregen. Ik hou het hiermee langer vol met lopen. Een jaar later: vermoeide benen, kan niet meer snel lopen.Geen grote stappen meer maken. Wanneer ik moe ben: stapvoets of het stagneert. Het kost veel energie om vooruit te komen. kramp in mijn scheenbenen. Na 4 uur werken, kreupel naar de auto toe. Ik val in slaap tijdens het rusten. Ik ga eerder naar bed val dan gelijk in slaap.Voorheen was ik altijd heel erg actief en werkte 40 uur in de week met veel plezier. Nu mag ik blij zijn met 4 a 5 dgn. van 4 uur in de week, langer hou ik het helaas niet vol.

nena | 16 september 2019

Mijn man heeft de laatste drie jaar vijf operaties gehad. Bloed, aorta, twee liesbreuken en reconstructie van de buikwand. Hij is ook nog bestraald aan zijn long voor longkanker. Zijn probleem is nog steeds: pijn aan zijn buik, erg benauwd, niet op zijn zij kunnen liggen, niet goed kunnen slapen en depressie. Artsen gaan ervan uit dat het buikwond-weefsel zijn probleem is. Onze vraag is: weet iemand wat voor behandelingen goed zijn om het wondweefsel te behandelen? En zijn er nog meer mensen met deze klachten? Verder is hij gezond; al zijn organen zijn goed. Met fijne groet, Nena en Fons

P feelders | 11 augustus 2019

Na de de derde hallux falgus operatie,een was gelukt ander na 7 jaar kunst gewricht eruit gehaald,zit nu in t gips,maar mijn vraag is waar komen die steken in je voet vandaan.niet te harden na de operatie.lijkt wel of ze er met een naald in prikken.zijn dat de zenuwen of de genezing.

ineke | 11 augustus 2019

Nu half jaar al geleden geopereerd aan kuitbeenbreuk, ter hoogte van de enkel, sinds twee maanden vreselijke pijnscheuten die volgens mij worden veroorzaakt door het fixatiemateriaal, soms niet te houden, scheuten komen ineens tijdens het lopen, nog steeds met kruk , kan niet ontspannen lopen, helaas drukke specialist weinig tijd mijn verhaal te doen, het zou allemaal goed komen maar krijg ernstig mijn twijfels, lijkt mij verschrikkelijk als ik niet meer kan werken, dit zou toch na een half jaar al veel beter moeten gaan, iemand hier ervaring mee?

Noks Nauta | 10 augustus 2019

Hartelijk dank voor alle reacties, die mijn betoog in dit blog steunen.
U begrijpt dat ik niet op de individuele verhalen in kan gaan. Dat was ook niet de bedoeling van deze blog. Veel sterkte allemaal gewenst.

Ik zie dat deze blog al heel vaak is bekeken, bijna 60.000 keer. Dat betekent dat veel mensen met dit soort ervaringen zitten. Ik heb daarom bij Patiëntenfederatie Nederland aangegeven dat dit thema naar mijn mening duidelijk de aandacht verdient. Ik hoop dat ze het daarom op het niveau van de federatie gaan aanpakken.

Magdalena | 1 augustus 2019

Heb 5 maart een heupoperatie ondergaan, omdat ik heupdysplasie heb... Helaas is dat niet vlekkeloos verlopen. "Plaat verkeerd geplaats, waardoor trochanter myjor deels eraf scheurde" stuk boor achtergelaten... Dus niet meer kon lopen en bijna een jaar in rolstoel te hebben moeten zitten, maar goed..... Niemand weet van hoe en wat..
Gelukkig is de tweede operatie goed verlopen anders had ik me levenlang in rolstoel me eigen moeten voortbewegen... Met dank aan mijn hero! Maar helaas door alle bijkomende medische dingen "gevolg van" kan ik
Na anderhalf jaar nog niet zonder hulpstukken me eigen voortbewegen..
Soms voel je je gewoonweg niet gehoord

Esther van Zon | 12 juli 2019

Ik ben na 2 niersteen vergruizingen (geen resultaat) en een kijkoperatie in 1 jaar, verlost van een grote niersteen. Bleek daarna, dat ik een urineleider-vernauwing had. Hierdoor zette mijn nier op en kreeg ik onhoudelijke pijn in mn rechterflank. Na 4 katheterverwisselingen (onder narcose) en n 2nd opinion, moest ik een open nieroperatie ondergaan. Een gedeelte van mijn urineleider en nierbekken moest verwijderd worden. Gevolg: een litteken van 20 cm en n flinke deuk aan t eind vh litteken, aan rugzijde. Gevolg: pijnklachten in gehele rechter flank. Ik kreeg de stempel 'chronisch pijnpatient'! Een TENSapparaat moest uitkomst bieden, maar ook dat werkt niet oplossend helaas. Een plastisch chirurg dacht dat er geen vetweefsel op mn onderste rib zat, wat de deuk zou veroorzaken. Na een medisch corrigerende operatie, zou de deuk minder moeten worden. Helaas niet t geval, al dan niet dieper, en pijnklachten verminderen niet... Pffff.

Henrike | 8 juli 2019

28 juni heb ik een kijkoperatie ondergaan waarvoor ik 2,5 uur onder narcose ben geweest. Het was niet mijn eerste operatie helaas en keek een beetje op tegen de nasleep omdat ik uit ervaring weet dat mn energielevels worden aangetast. Ook nu weer het geval. Ik heb vrijwel geen pijn, maar moe en lusteloos. Ik heb het gevoel dat ik soms mn ogen maar dicht hoef te doen en ik slaap! Hoort helaas wel allemaal bij narcose. Dat spul kan lange periode nog in je lijf zitten en iedereen reageert er anders op. Ben bang dat het weer een kwestie van geduld hebben is.

Anneke | 3 juni 2019

7 mei 2019 is mijn galblaas middels een kijkoperatie onder algehele narcose verwijderd i.v.m. acute ontsteking. Door de chirurg werd mij verteld dat het herstel hetzelfde zou verlopen als bij een buikgriep.
Blij om te horen natuurlijk en vol goede moed, maar nu 4 weken later nog steeds erg snel moe en last van concentratieproblemen. Voor de operatie nergens last van dus ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat het door de operatie / narcose komt.
En inderdaad begin je hierdoor aan jezelf te twijfelen vooral omdat er zo luchtig over wordt gedaan door de medici.
Betere voorlichting is in mijn beleving echt noodzakelijk.

Jacqueline | 15 mei 2019

Goedemorgen. Ik ben 4 weken geleden geopereerd slokdarmoperatie (nissen) vanaf dat ik uit de narcose ben gekomen ben ik kortademig bij een klein beetje inspanning, darmen liggen zo goed als stil (werken alleen met zakjes macrogol en een zetpil en mijn energie is erg laag. Voordien rende en vloog ik overal door heen nu ben ik na een uurtje actief te zijn al doodmoe... Ik ken mijzelf niet meer terug. Ik was van mening dat ik dit wel even zou doen maar ben erg onder de indruk van de gevolgen.Waarschijnlijk heeft het er ook nog mee te maken dat ik al erg gestress was voordat ik geopereerd werd maar over deze gevolgen lees ik ook nergens wat. Eten kan ik nu nog steeds met kleine gepureerde porties. Men zegt dat je snel hiervan zou herstellen maar hoor nu van diverse andere mensen dat het lang kan duren. Wel een pluspunt de operatie moest mijn maagzuur stoppen en inderdaad Ik heb geen maagzuur meer :)

Pierre van der Gijp | 7 mei 2019

Op 6 februari een neusoperatie gehad; schotje rechtgezet. Nu, 3 maanden later, nog steeds moe. Ik adem inmiddels weer goed door mijn neus, maar ik ruik nog niet veel..
Dat komt weer goed, zegt de kno arts.. Maar wat nog vervelender is, is dat ik snel moe ben, eigenlijk gewoon te weinig enegie.. Of dat aan de narcose ligt, geen idee. Maar het is wel toevallig dat het sinds die tijd zo is.. Huisarts zegt dat dat eigenlijk niet kan. Daarom vandaag masr bloed laten prikken, op zoek naar een mogelijk andere oorzaak..

Truus | 3 april 2019

Misschien kunt u mij vertellen wat ik kan doen om meer energie te krijgen en mij niet zo moe en futloos te voelen. Ik heb op 30 maart 2015 een nieuwe knie onder volledige narcose gekregen. Altijd pijn gehouden aan die heup. Uiteindelijk bij een second opinion is gebleken dat die heup er niet goed in zat. Op 22 oktober 2018 heb ik een hersteloperatie gehad met een ruggeprik en roesje, op 29 juni 2018 een nieuwe halve knie met een ruggeprik en roesje. Nu in 2019 krijg ik op 9 mei aan de andere kant een nieuwe heup aan die kant heb ik ook een slijmbeursontsteking en loop al vanaf januari op krukken. Ik gebruik diclofenac 50 Mg 3x per dag. Wat kan ik doen om weer actief te worden. Met vriendelijk groet Truus

chantal | 21 maart 2019

In 2 en half jaar tijd 2 keer geopereerd aan de buik eerst baarmoeder verwijdering, en in febr aan grote litteken breuk en mijn buikspieren zijn weer aan elkaar geplaatst op zich gaat goed mocht na 6 weken korset af. Deze heb ik dag en nacht gedragen. Maar nu heb ik pijn trekkende stekende pijn moet nog voor controle zal vragen of dat er bij hoort hoop dat het over gaat.

Egbert | 18 maart 2019

Ik heb 1 operatie aan mijn voet gehad.
1 aan hand en voet.
1 aan mijn andere hand. dus 3 maal waarvan 2x onder totale narcose en 1x alleen de arm verdooft.
Het waren geringe operaties maar elke keer kreeg ik meer spierpijn.
Ik ben diabetes had nauwelijks spierpijn maar nu na de operaties erg veel last al maanden.

Alber Frankenhuis | 3 maart 2019

In januari heb ik 2 onderzoeken gehad met een roesje.
1 week later brak ik mijn enkel. Stevige pijnstilling.
Enkel gezet onder een roesje. Week later operatie met ruggeprik met een roesje. 4x roesje in 2 weken.
Herstel van enkel gaat goed, nu met loopgips.
We zijn nu 6 weken onderweg en ik ben moe, lusteloos, concentratieproblemen, te hoge bloeddruk (210/90), chagerijnig, kortaf, piekeren en zorgen.
Ik heb een eigen bedrijf en kan het niet aansturen. Zit gewoon thuis te niksen. Ben nu 60 en ben nog nooit zo lang ziek geweest.

Usher | 28 februari 2019

Ik heb ook een kijkoperatie gehad mediastinoscopie en dat 9 maanden geleden op m'n rechterborst en nu heb ik nog steeds last van m'n borst, straalt het naar m'n rug. Als ik naar dokters kom zeggen ze: ik weet het niet het heeft tijd nodig alleen onduidelijkheid, weet iemand mischien wat het kan zijn want het wordt tijd denk ik voor een advocaat

Jan | 19 februari 2019

Januari 2019 kleine kijkoperatie.
Volgens info ziekenhuis en ziekenhuisfolder enkele dagen hersteltijd. Na 6 dagen gaan werken, na halve dag veel buikpijn en onrustige wond.
Dag 8 gebeld met zkh: u had nog niet moeten gaan werken. Die folder? Ja, die moet u niet lezen.
Uiteindelijk dag 13 weer halve dagen gaan werken.
Als mij van te voren twee weken was aangegeven had ik dit normaal kunnen regelen met mijn werkgever.
Ook na 3 weken nog enorm slaperig (van de narcose?).
Goede zorg gehad, blij met de operatie, maar ik was graag beter voorgelicht.

Charlotte | 9 februari 2019

Beste lezers,
Op 21 jan 2019 afgelopen heb ik een conisatie ondergaan ( PAP4/CIN3) (ik ben 31,5 jaar) . Na 2,5 uur liep ik wonder boven wonder het ziekenhuis weer uit. Echter 2 dagen na de operatie had ik gefactimed met mijn moeder en zusje (wat ik niet meer weet) Ook had ik 4 dagen na operatie veel hoofdpijn en rugpijn. ik wilde eigenlijk na 1,5 week weer gaan werken maar ik voelde me zo raar en als ik aan auto rijden dacht daar was ik zo nog niet aan toe! Nu 2 weken na operatie heb ik ineens last van veel puisten en mijn haar, het lijkt alsof ik de hele dag met mijn vingers in een stopcontact loop te prikken. Haar uitval Nog niet ( nu ben ik 9 maanden geleden bevallen van mn dochter dus ben al de nodige manen kwijt. Ik hoop dat de vermoeidheid en vergeetachtigheid binnenkort minder wordt. Zal toch wel?

Fred | 6 november 2018

Ik ben de afgelopen drie jaar in totaal vijf keer geopereerd onder volledige narcose. Recent was eind augustus voor een operatie een de wervelkolom, deze operatie duurde 3 uur. Nu een week geleden weer een operatie gehad onder volledige narcose, circumcisie op medische gronden. Voor de laatste operatie was ik best wel moe, maar niet extreem. Nu echter, ik slaap zo'n beetje 12-15 uur per dag en de tijd dat ik wakker ben voel ik me slap en lamlendig.
Is er enig idee hoelang dit gaat duren?

Noks Nauta | 30 oktober 2018

Beste A. Wat naar voor u. Helaas heb ik geen adviezen. Ik wilde alleen aan de orde stellen dat er nog zo weinig kennis over herstelprocessen. Ik hoop dat u inmiddels iemand gevonden heeft die u goed kan begeleiden bij de revalidatie.

A. | 8 oktober 2018

Ben op 29 juni 2017 geopereerd aan 3 by-passes. Dat ging verspoedig met hetstel. Totdat ik last kreeg met ademhalen. De krammen moesten verwijderd worden op 18 okt 2017. daarna blijf ik maar er moei. loop elke dag en ook stukken fietsen, maar dan moet ik echt een pauzestop nemen om weer tot rust tekomen.
Wat kan ik er nog aan doen.
Hoor graag van U.

Noks Nauta | 8 september 2018

Dank voor de reacties van de laatste maanden. Het is duidelijk dat hier echt veel meer aandacht voor nodig is.
Vandaag las ik in Trouw dat er een hoogleraar kindergeneeskunde in Amsterdam (Leontine Kremer) bezig is om dit in haar vakgebied aan de orde te stellen. Heel goed. Nu verder ook voor volwassenen. Ik blijf het verkondigen. Waar mogelijk zal ik het in de medische wereld ook vertellen.
Spreek als patiënt je arts(en) erop aan. Laat je niet afschepen. Vraag of ze respect en aandacht willen hebben voor jouw klachten en mee willen denken hoe verder.

Jose | 30 augustus 2018

Hallo,

Ruim drie maanden geleden is bij mij mijn baarmoeder verwijderd. Ik ervaar nog dagelijks problemen met vermoeidheid, vergeetachtigheid, concentratiestoornissen en sinds een paar weken veel pijn in mijn buik en soms bloedverlies. Volgens de artsen is er niets aan de hand en is dit gewoon nog steeds het gevolg van de operatie en wordt de bloedingen veroorzaakt door oplossende hechtingen. Met andere woorden ik moet me niet aanstellen. Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen, dat ik best ongerust ben, maar met het lezen van alle reacties van andere patiënten ben ik het meer dan eens dat artsen meer aandacht moeten geven aan de herstel periode en patiënten goed en duidelijk moeten informeren, wat zij allemaal kunnen verwachten, dat totaal herstel soms maanden tot een jaar kan duren en in sommige gevallen jaren kan duren. Dit is iets wat ik tot nu toe enorm heb gemist. Ook in het voortraject is hier met geen woorden over gerept.

Met vriendelijke groeten,

Jose

Aartje | 10 juli 2018

Ik heb october 2016 last gekregen van pijn in bovenbuik niet goed kunnen zitten niet goed kunnen fietsen in mei 2018 geopereerd aan mijn borstbeen stak helemaal uit nu moest het voor 95 procent weg zijn maar helaas nog steeds pijn ik denk zelf misschien andere pijn litteken pijn ik weet het niet meer ik word er soms radeloos van en als ik ga liggen is de pijn weg weet iemand raad

Jo! | 1 juni 2018

Okt ‘17 gevallen met fiets: complexe bekkenbreuk r.kant. Naar Nijmegen Radboud
Breuk zelf is hersteld - ‘wandelende ijzerwinkel’. Complexe operatie dus knap
Na operatie eigenlijk alles goed, herstel leek voorspoedig, behalve: doffe plek op dijbeen en geen spierkracht r.been
Op zich logisch, … dus man. therapie. Pijn blijft, (te) lang oxicodon, verwijzing pijnpoli: “u moet stoppen met de pillen” Verder niets
Devies nu: wachten op volledig herstel, normaal lopen, zonder pijn
Nu, 3/4 j. verder loop ik nog steeds met krukken, de pijn wisselt, maar na belasting / training zeer heftige spierpijnen, meerdere spieren tegelijk). Pijn verdwijnt na 1 soms 2 dag.
Het gaat over de hele linie héél langzaam vooruit - ‘2 stap vooruit en 1 achteruit’.
“Kan een jaar duren”. arts geeft geen antwoord (tot nu). Geen nazorg, behalve periodieke ‘controle’.
Ik weet eigenlijk niet meer hoe of wat, is dit ‘normaal’?
Geduld is op! hoe verder? Geen idee
Pijn weerhoudt me van te stevige training

Cees | 29 mei 2018

Ben 3 maanden geleden geopereerd aan een bloedende fistel (AVM) in mijn hoofd.Bloeding was gelukkig snel gestopt. Heb geen uitvalverschijnselen.
Operatie is geslaagd blijkt uit een angiografie . Hoef niet meer terug te komen bij neurochirurg. Ervaar echter de laatste weken dagelijks symptomen van duizeligheid ( licht in het hoofd ) Ben benieuwd of dit de naweeën zijn van een craietomie.
Gaan die vanzelf over of moet ik ermee leren leven?
Heb sinds de operatie geen druppel alcohol gedronken en gebruik geen medicijnen.
68 jaar en nooit gerookt. Veel sport gedaan. Ook na de operatie snel weer begonnen met bewegen.

Noks | 30 april 2018

@Con,
Veel sterkte met het verdere herstel! Wat een forse operatie. Ik kan me niet voorstellen dat zes weken dan toereikend is. Misschien zijn de wonden dan dicht, maar er is natuurlijk veel meer dat herstellen moet.
Achteraf weet ik en hoor ik uit ervaringen van anderen dat het lokale en het algehele herstel na veel operaties veel langer duurt dan men in de zorg denkt. Mijn laatste (hand)operatie zou ook zes weken herstel vergen, maar het was achteraf gezien echt meer dan een jaar voordat ik de situatie bereikte die ik een 'eindtoestand' zou noemen.
Elke operatie brengt natuurlijk ook schade mee.
Ik zou graag zien dat er een keer goed onderzoek naar wordt gedaan. Iedere mens is verschillend. Al geeft men maar een range aan van wat nog 'normaal' is. En geen standaard 'zes weken' zoals nu vaak gebeurt.

Con | 18 april 2018

Hoi ik ben 16 maanden geleden geopereerd en is een deel van mijn rechterlong verwijderd. Ik heb nu nog steeds pijn en last van de naweeen van deze operatie. Let wel ben blij dat het gebeurt is maar de info was dat ik na 6 weken weer de oude zou zijn. Inmiddels krijg ik naast oedeemtherapie een thoraxvest aangemeten om de druk te verminderen.

Noks Nauta | 2 januari 2018

Dank voor jullie reacties, Rinus en Kitty.
Ik weet dat er veel mensen zijn die hier ervaringen mee hebben. Ik zit na te denken, waar we dit op de agenda kunnen krijgen.
Ik vrees dat het thema niet zo aanspreekt in de medische wereld. Het zal lastig zijn om er geld voor vrij te maken. Toch zal ik gaan proberen het op een paar plekken weer eens te droppen.

Je kunt mijn contactgegevens vinden via mijn persoonlijke website. (Ik krijg nl geen melding als er hier een reactie komt.)
Veel goeds gewenst, Noks Nauta

Kitty | 22 november 2017

Beste Rinus,

In maart 2015 heb ik een hartinfarct gehad en 3 x een hartstilstand ( nog geen 40 jr ) en is er een stent geplaatst, 3 mnd later weer 1 in de stent zelf, weer 3 maanden later nog een stent, en kwam de diagnose spames .. ik ben sinds maart 2017 weer 4 dagen aan het werk, tandartsassistente werd balie functie, en ook moe moe moe. Vandaar dat ik reageer. Leeftijd lijkt me er dus niet veel mee te maken hebben, ik heb ook alle onderzoeken gehad en lopen zelfs nog, morgen een scan van het hart. Momenteel kan ik niets heb geen energie en hoop dat er toch iets uit de onderzoeken gaat komen. Ja ben het met je eens dat er meer onderzoek mag komen.

Met vriendelijke goet,
Kitty

Rinus | 11 november 2017

Dag Noks,

Herkenbaar verhaal. Ik ben in september 2011 geopereerd aan mijn hart. Zes bypasses. Voorspoedig hersteld. In juni 2012 weer volledig gaan werken (full time hbo-docent). Na een jaar (augustus 2013) begon de ellende. Moe, moe en moe. Cardioloog komt niet verder dan technisch is alles prima in orde, kan dus geen oorzaak van vermoeidheid zijn.
Inmiddels rondje specialisten achter de rug. Hun conclusie is dat het een optelsom is van allerlei kwalen en kwaaltjes (incl. leeftijd 61). Leef er mee.
Tja, gemakkelijk gezegd. Mijn werkgever heeft niet zoveel begrip voor mij en komt met de oplossing om part time te gaan werken (tegen inlevering van salaris uiteraard). Dat vind ik wel een enigszins begrijpelijke reactie, maar ook wel weer erg simpel en gemakkelijk afschuivend.
Heb inmiddels begrepen dat er meer mensen zijn die ook dergelijke vermoeidheidsklachten hebben, maar niet dat daar ooit gedegen onderzoek naar is gedaan. Lijkt me wel nodig.

Groet,
Rinus